مراقب حس و حال خوبمون باشیم
وقتی پای حرف استادی رفتی که مستت کرد،
کتاب خاصی خوندی که جانت رو روشن کرد،
موسیقی فاخری شنیدی که گرمت کرد،
نگذار طعم دانش،روشنایی و گرمای جدیدت،
با معاشرت های بیهوده یا مطالعات بی ربط یا وقت گذرانی های مهم برای بقیه،
ولی بی اهمیت برای تو حرام شود.
نگذار صداهای دیگر هارمونی موسیقی فاخرت را به هم بریزند.
باید کاری کنی آن "طعم" بزرگ شدن در جانت بماند.
برای بزرگ ماندن باید;
هم کارهای بزرگ کرد،
هم بزرگ رفتار کرد،
هم با آدم های کوچک و ایده های کوچکترشان دمخور نبود.
خودکشی، در هرکس ،منحصر به خودشه.!
یکی ، دیگه شیک نمی پوشه.
یکی، دیگه آرزویی نمی کنه.
یکی دیگه به تحصیل ادامه نمیده.
یکی دیگه به خودش نمیرسه.
یکی مدام ترانه های غمگین گوش میده.
یکی دیگه از خودش،عکس یادگاری نمیگیره.
یکی محبت نمی کنه.
یکی دیگه محبت نمی پذیره.!
و اینگونه است که اکثر آدم ها در 30 سالگی می میرند و در 80 سالگی دفن می شوند.
مراقب آرزوهاتون باشید 
"به قول یکی بعضیامونم مردیم.خودمون نمیدونیم !! "
در خندیدن خطر دیوانه به نظر آمدن وجود دارد،
در گریستن خطر احساساتی به نظر آمدن وجود دارد،
نزدیک شدن به دیگران، خطر درگیری را در پی دارد،
در دوست داشتن، خطر دوست نداشتن وجود دارد،
در زندگی کردن خطر مردن وجود دارد،
در آرزو کردن خطر نا امیدی وجود دارد،
در تلاش کردن خطر شکست خوردن وجود دارد،
اما اید خطر کرد، به دلیل این که بزرگ ترین خطر در زندگی ، خطر نکردن است.
خار خندید و به گل گفت سلام و جوابی نشنید
خار رنجید ولی هیچ نگفتساعتی چند گذشت.
گل چه زیبا شده بود،دست بی رحمی نزدیک آمد
گل سراسیمه ز وحشت افسرد.
لیک آن خار در آن دست خلید و گل از مرگ رهید.
صبح فردا که رسید.خار با شبنمی از خواب پرید.
گل صمیمانه به او گفت سلام !
گل اگر خار نداشت.دل اگر بی غم بود
اگر از بهر کبوتر قفسی تنگ نبود
زندگی،عـشـق،اسـارت،قهروآشتی ، همه بی معنا بود.
زندگی با همه ی وسعت خویش
محفل ساکت و غم خوردن نیست
حاصلش تن به غذا دادن و افسردن نیست
اضطراب و هوس دیدن و نادیدن نیست
زندگی جنبش و جاری شدن است
زندگی کوشش و راهی شدن است
از تماشاگه آغاز حیات تا به جایی که خدا می داند
زندگی چون گل سرخی است
پر از خار و پر از برگ و پر از عطرلطیف
یادمان باشد اگر گل چیدیم
عطر و برگ و گل و خار ، همه همسایه ی دیوار به دیوار همند
درباره این سایت